پدرا برانکا – موسیقی تلفیقی
کارن رشاد
فرهنگ برزیل آمیزه اي استغنی از چندین فرهنگ جهانی .پس جای تعجب نیست که گروه « پدرا برانکا» ، از« سائو پائولا»- « برزیل»، برای خلق موسیقی تجربی برزیلی از ساز های بومی و صدا سازي الکترونیکی در کنار هم بهره مي گيرد.
این مفهوم در سمپل هایی که در کار هاي شان به کار می برند ، به خوبي پيدا ست. این سمپل ها را « آ**لفردو بلو» ، تهیه کننده نخستین آلبوم « پدرا برانکا» ، مستقیما از جشن های سنتی همگانی ، سرودهای قبایل « آمازون» ، آیین های ویژه ادوار اسارت( بردگی) ومراسم محلی مناطق مختلف ضبط کرده بود. « پدرا برانکا» همچنین با به کارگیری ساز های دیگر قوم ها در اجرای ریتم های برزیلی، بر ریشه های ملی خود تأکید می ورزد.
گروه « پدرا برانکا» در کنار ساز هایی چون « عود» عربی، « سیتار»- « تنپورا» و« طبلا»ی هندی ، « سمیسن» ژاپنی، « دی جی ری دو»ی استرالیایی ، « یودو»ی افریقایی و « رتل» برزیلی ، از سازهای ابدائی خود نیز استفاده می کند. یکی از این سازها « آرمسک» زهی است که از یک قوطی بیسکویت و یک دسته جارو ساخته شده است . نمونهء دیگر « فلوتی» است که از یک لوله آب پلاستیکی ساخته شده که صدایی مشابه صدای « فلوت» سرخپوستان قبیله « زینگو»* دارد ؛ و سازدیگر« فلوت»ی است که با یک لوله آب پلا ستیکی و بادکنکی پر از آب در انتهای آن و یک مجرای( لولهء) زرد رنگ که با یک کد وی قلیانی به شکل فیل پوشیده شده ساخته شده است. در مورد جنبه الکترونیکی کارکنند. گروه ,می توان گفت که اعضای گروه مبنا هایی را با استفاده از فضاسازی با« سینتی سایزر» هایی ،همچون « موگ» یا« کاریبیم»؛ ترکیب هایی منسجم و سازمان مند از صداهایی ضبط شده وایجاد مکث در سازماندهی اصوات، همچون در « طبلا» ، « دیجیریدو» وآواها ؛ خلق می کند. آهنگسازان این گروه پیش از آنکه بخواهند با به کارگیری زبان الکترونیک به فضایی مدرن، به شکلی متعارف و تقلیدی دست یابند ؛ در صددند که به کمک این[ توانایی] ، طنین هایی تازه را در راستای اهداف تجربی خود کشف هویت سنتی سازهای بومی « پدرا برانکا» با[ به کارگیری] دیگر عناصر موسیقایی از بین رفته است از این رو افراد این گروه به جای موسیقی جهانی ، موسیقی تجربی برزیل ی را می نوازند. این مفهوم ساده ای ا ست: قرن ها ست که برزیل زادگاه جدید مهاجرانی به شمار می رود که از صدها کشور دیگر به این کشورآمده اند. این مهاجران در برزیل با افرادی غیر از نژاد خود ازدواج کرده و در نتیجه این آمیزش مردمان برزیلی به وجود آمده اند. موسیقی دانان « پدرا برانکا» خود نیز نمایانگر این حقیقت هستند: « لوسیانو سلون» اهل عربستان است ، تبار « اکیلز گرلی» آمیزه ای ست از ایتالیا یی ها و سرخپوستان، و اصلیت خوشاوندان « جوآ سریاکو» به مردمان آفریقایی بر می گردد.
جریان موسیقی « پدرا برانکا» همیشه منحصر به فرد , متغیرو عاری از هر گونه یکنواختی ا ست. این موضوع را می توان، به ویژه، در کنسرت های این گروه , وقتی اعضایش در میان خود و با نوازندگان میهمان به بداهه نوازی می پردازند ، به سادگی مشاهده کرد. از صورت های دیگر هنری نیز همیشه استقبال می شود: مفهوم« جم»( بدون نت و آمادگی قبلی نواختن) از نظر گروه « پدرا برانکا» شامل اجرای یکدست وهماهنگ رقاصان با« وی جی» ها وهنر پیشگان می شود
« پدرا برانکا»( که به معنای « سنگ سفید» است) یک سرخپوست برزیلی بود که پس از مرگش به موجود شفا بخش قدرتمندی مبدل شد . بر اساس این اسطوره قومی روح این سرخپوست که در حین مراسم« شمنی» پدیدار می شود ، می تواند درد و رنج آدمی را بین ببرد.
دانلود آهنگ های پدرا برانکا
سایت رسمی گروه
* قبیله ای آمازونی که همچنان در برابر ا کتشاف های سفید پوستان غربی مقاوت می کند.
** Alfredo Bello
