پیچادورس
“Pixacao”
پیچاساو نوعی خاص از گرافیتی بومی شهر های بزرگ جنوب برزیل از جمله ریو د ژانیرو و ساپاولو است .پیچاساو در حقیقت نوعی الفبای ابداعی است که آن را بیشتر در بلند ترین جاهای و معمولا روی ساختمان های بلند خالی از سکنه انجام می دهند.میتوان گفت هنرمندان پیچاساو ( پیچادورِس یا پیشادور ها) بر سر بالاتر رفتن از ساختمان ها و امضا کردن بلند ترین و دسترسی ناپذیر ترین نقاط شهری مسابقه می دهند و قانون کار آنها اعدم استفاده از نردبان یا بالابر است.
گاه چنیدن نفر بر روی دوش هم بالا می روند تا روی دیوار ساختمانی امضا بزنند. این سنت که در برزیل نمود پیدا کرد توانست تاثیر فلسفی مهمی بر گرافیتی در جهان بگذارد
در دنیایی که بیکاری فقر را می سازد و عده بیشماری زیر خط فقر با سختی های زندگی دست و پنجه نرم می کنند .این امضا ها و نشانه ها نشان از وجود افرادی می دهد که از نادیده گرفته شدن خود در جامعه بیزارند و خود را صاحب این حق می دانند که به بیان دست بزنند .هنری که تعلق به طبقه بورژوا و خورده بورژوا ندارد بلکه در دسترس همگان قرار می گیرد.آنها جان خود را در راه بیان و ابراز وجود می گذارند و تنها جایی که به انها این امکان را می دهد قلمروی آنهاست. یعنی خیابان ها
پلیس و مردم در برزیل نفرت عمومی ویژه ای نسبت به پیچادورس دارند و برخورد پلیس و حتی عابران با آنها بسیار خشن است چرا که هنر آنها و شیوه بیانشان در جامعه امروزی به نوعی بر هم زدن امنیت محسوب می شود .در واقع باز شناسی پدیده گرافیتی در خالص ترین فرمش همیشه و در همه جا برای ذهن دسته بندی شده انسان امروزی دشوار بوده و هست
اما پیچادورس در راه خود چیز دیگری را دنبال می کند سال هاست که بر این راه و عقیده پا فشاری می کنند. از دیگر فعالیت های هنری آنها می توان از حمله به گالری هنر شهری در برزیل و حمله به بینال هنر های زیبای برزیل نام برد.
حروف شکسته پیچاساو که بیشتر شبیه نشان های رمزآلود گروهی های هوی متال است نیز خود دنیایی است نو از حرکت و فرم که می شود آثار گرافیتی اولیه لوس آنجلیس-خوش نویسی عربی و خط چینی وژاپنی را در آن مشاهده کرد
ویدیو زیر نیز مستندی کوتاه در باره پیچاساو است . با جستجوی کوچکی در اینترنت مقالات – عکس ها و اطلاعات بیشتری در این باره خواهید دید
