مصاحبه کلاه استودیو با میوت ایجنسی
اطلاعات دقیق در باره گروه میوت ایجنسی و جزئیات شکل گیری و حرکت گروه را از خودشان خواهیم پرسید اما آنچه در ابتدا باید بگویم این است که میوت ایجنسی در حال حاضر اولین آلبوم خود را با عنوان “تجربه اول ” آماده نگاه داشته و مشغول ساخت و تنظیم قطعاتی جدید تر برای آینده است . مهم این نیست که تجربه اول میوت ایجنسی در حال حاضر به گوش چند نفر رسیده است , هر چند که پیش از این شبکه جهانی میوزیک نیشن کلیپ این گروه را برای بینندگان خود پخش کرده است.آنچه اهمیت دارد تجربه نوازندگی وبیشتر از آن تجربه ضبط و صدا سازی دیجیتال و تنظیم آلبوم است. آلبومی که در نوع خود به عنوان موسیقی مستقل ایرانی بی شک بی نظیر است اما در باره بقیه اعضا ااز خودشان سوال خواهیم کرد؟
کلاه استودیو : ممنون می شویم اول از همه در باره گروه میوت ایجنسی , اعضا , مدت فعالیت و چگونگی آشنایی تان با هم برایمان بگویید,
سیاوش امامی : بهتره که از سال هفتاد و نه شروع کنیم خودت در جریان بودی اون موقع یک دو سال بود که تنها برای خودم مشغول به ساختن یک مشت آهنگ بودم که برام مهم هم نبود که چه اتفاقی می افته .فقط دنبال یک راه جدید بودم سال هشتاد و یک بود , فکر کنم که دو تا از دوست هام از فرانسه اومده بودند. ما واقعا همینجوری نشسته بودیم و در باره موزیک گپ می زدیم , ساعت سه نیمه شب بود .من همینجوری یک آهنگ ساده تنظیم کردم بعد دوستم آرش سرکشیک روی اون کار فلوت زد و بعد هم برادرش نیما روی کیبورد کار رو اضافه کرد و من هم گیتارش رو زدم .فقط مونده بود که آرش روی کار بخونه منتهی جالب اینجاست که اون ها یک ساعت بعد باید می رفتن .دیگه این آرش بود که یه شعر تو ذهنش آمده کرد و بداهه روی کار خوند.راستش یادم نمی یاد چی شد که اون کار رفت تامو . رفت تامو و من هم اصلا فکر نمی کردم اون کار مورد استقبال قرار بگیره به هر حال رفت تامو و کار رو پسندیدند و اتفاق های بعدش.حالا کات . یک سال بعد دیگه من داشتم برای خودم کارم رو ادامه می دادم و چند تا کار هم آماده کرده بودم
حالا باید این رو بگم که من با محمد مرادی (نوازنده درام)سالها هم محل بودیم اما هیچ کدوم از اینکه اون یکی ساز می زنه خبر نداشت .یعنی نه من می دونستم که تو محله کسی هست که درام می زند و نه او می دونست که من گیتار می زنم و … اما همدیگر را در محل دیده بودیم.نه اینکه سلام واحوال پرسی کرده باشیم.تا اینکه یک روز یکی از دوستان مان گفت که چند کوچه آنطرف تر یه کسی هست که درام می زنه , اگه دوست داریم بریم یک سر پیشش . من رفتم خونه محمد و دوستی ما اینطور شروع شد.فردای اونروز من سازم رو بردم خونه محمد و کارمون شروع شد دیگه من توخونه هر کاری می ساختم می بردم پیش محمد و با گیتارو درام می زدیم و می خوندیم..تا اینجا اسم گروه موتوژن بود . حالا دنبال خواننده می گشتیم . و با چند نفر هم صحبت کردیم ولی اونکه می خواستیم رو در نمی آوردند ..تا اینکه یک روز محمد گفت که یک دوستی داره که تو تمرین های گروه آترا بیس می زند . محمد پیش نهاد کرد که یک قراری با هومن بگذاریم و من هم به هومن زنگ زدم و هومن هم پاشد اومد و شروع کرد به خوندن. اون اول چند تا آهنگ از بیتلز و باب دیلن خوند و من خیلی خوشم اومد . البته مطمئن نبئودم روی کار ما می شه از صدای هومن استفاده کرد یانه .به هر حال جلسه بعدی دیدار ما در خونه محمد بود که همونجا هم آهنگ فد آپ شکل گرفت. سه نفری با هم کار کردیم تا وقتی احساس کردیم موقع ضبط شده. .
اسمش رو هم بگم . میوت ایجنسی کاملا معلومه یعنی آژانس سکوت یا آژانس خفه فکر کنم خودش معنیش رو توضیح می ده .
کلاه استودیو : کارهایتان را چگونه ضبط می کنید؟آیا برای تهیه وپیشبرد کارهایتان از کمک مالی خاصی بهره مند هستید؟
سیاوش امامی : یک سری کار های “تجربه اول” رو تو خونه ما و یک سریشون هم خونه امیر توسلی ضبط می کردیم . یعنی کار تو خونه من تنظیم می شد بعد می رفتیم خانه امیر که تقریبا اکوستیک بود. وکال و چیز هایی رو اونجا بهش اضافه می کردیم و بیس ها رو هومن می زد بعد هم میکس و مستر وکار تموم می شد.
اما الان دیگه همینجا ضبط شون می کنیم.بعد هم من خودم میکس و مسترشون می کنم و باز تموم. در مورد تهیه کننده هم . نه تهیه کننده به اون شکلی که بشه گفت تهیه کننده نداشتیم . اسم سامان مقدم بود به عنوان تهیه کننده .اون واسه ما کلیپ ساختو خرج و مخارج مربوط به کلیپ و این برنامه ها . ولی نه کمک مالی آنچنانی که همه فکرش رو می کنند
کلاه استودیو : در باره صدا ها و ساز هایی که تو آلبومتون استفاده کردید چطور ؟
ما تو آلبوممون ساز کزو استفاده کردیم که جدا برای اولین بار تو دنیا از این ساز صدای ایرونی گرفتیم . ساز رو تو البوم آرش گنجبر زد . شهرام غلامپور هم برای مور دپ قیچک زد و تو کول اند اسمایلی , پیانوی ایده و اجرای امیر توسلی بود .
.
سرو صدا های دیگر هم الکترونیک هستند به علاوه اینکه درام آلبوم هم به خاطر محدودیت های ضبط همه پروگرام شده هستند
کلاه استودیو : یک سوال که حتما بار ها به خودتان و دیگران پاسخش را گفته اید: چرا متن کار ها انگلیسی است؟
هومن اژدری : از ابتدای شکل گیری گروه این که متن ها انگلیسی باشند برای ما از اهمیت زیادی برخوردار بود.آنهم به خاطر اینکه احساس می کردیم وقت این است که یک گروه ایرانی کاری بکندبرای آنسوی مرز ها کاری.برای مخاطبین غیر ایرانی البته اجرای وکال با شعر انگلیسی هم برای من جذاب بود و همیشه دوست داشتم تجربه ای در این باره به دست آورم.
کلاه استودیو : دو سوال در باره شعر های آلبوم اولتان.یک : شعر ها سروده رامین سلامتی و محمد عترتی وهومن اژدری هستند به جز هومن , نحوه آشنایی شما با اشعار این دو و استفاده از ایت شعر ها چگونه بود؟ دو : آیا شعر ها نشان دهنده خط فکری گروه است یا شما شعر را تنها یکی از فاکتور های تجربه هنری تان می دانید؟
سیاوش امامی : محمد علی عترتی شعر فد آپ رو گفته و دوست هومن اژدری بود . رامین سلامتی هم دوست سامان مقدم بود که توی دبی روی کشتی کار می کرد و شعر ها رو همونجا توی کشتی می نوشت و برای ما با اس ام اس می فرستاد . ما فکرش رو نمی کردیم که چنین آدمی رو پیدا کنیم . چون شعر های خوبی داشت .
کول اند اسمایلی و ساراندد و اسکولیوه را هومن گفته و فد آپ رو هم که محمد علی عترتی گفته , بقیه شعر های آلبوم نوشته رامین سلامتی هستند.
در باره بخش دوم هم باید بگم اگه می خواستیم به شعر فقط به عنوان یه عامل زیبایی شناسی موزیکال نگاه کنیم خوب کار رو بی کلام دنبال می کردیم. نه شعر ها کاملا با خط فکری ما متناسب اند و موزیک هم در جهت شعر هاست ولی اون ها رو تحت تاثیر قرار نمی دهیم.
کلاه استودیو : به غیر از میوت ایجنسی به چه کارهای دیگری مشغول هستید؟در موسیقی یا اگر در هنر های دیگر نیز علاقه مندی یا فعالیتی دارید
سیاوش امامی : الان من و هومن و محمد داریم کار های آلبوم هومن رو برای اجرای زنده تمرین می کنیم که اسم اون گروه “مد سیتی ” یا شهر دیوانه است
هومن اژدری : من فعالیت های خودم را در زمینه آهنگسازی , شعر و نوازندگی در موسیقی راک اند رول دارم.البته در کار های شخصی ام اشعار فارسی هستند و نوع موسیقی کاملا با میوت ایجنسی متفاوت است.یک گروه کوچک راک داریم به نام ” مد سیتی “یا شهر دیوانه که البته مرتبا اعضایش تغییر می کنندیک آلبوم هم دارم با عنوان جمله معروف که نباید توی نوار فروشی ها دنبالش گشت چون هیچ وقت مجوز نگرفت.
به غیر از موسیقی به ادبیات یا بهتر بگویم نوشتن و خواندن علاقه زیادی دارم.
کلاه استودیو : آیا امکان اجرای زنده کار های آلبوم اولتان وجود دارد؟
سیاوش امامی : بله وجود داره , منتها تا حالا تست نکردیم بببینیم کار ها اکوستیکشون چه جوری می شه . ولی بقیه صدا ها رو جز با کامپیوتر نمی شه در اورد . یعنی مجبوریم پلی بک بریم.یعنی کامپیوتر و بیس و گیتار و درام و وکال
هومن اژدری : به نظر من با امکاناتی که در کشور هست چه به لخاظ مجوز و چه امکانات این اجرا ممکن نیست به علاوه اینکه مردم هنوز عادت نکرده اند که یک بند دو نفره یا سه نفره براشون برنامه اجرا کنه اما امکانش در خارج وجود داره و اگر فراهم بشه قول می دم اجرای خوبی خواهد شد
کلاه استودیو : به هر حال آن هایی که سال های زیادی از زندگی شان را صرف کاری می کنند, آن کار را بهتر می شناسند. می خواستم نظرتان را راجع به موسیقی مستقل ایران بدانم . خوشحال می شویم, بدون تعارف به برخی نقاط ضعف و قدرتی که در صحنه موسیقی مستقل ایرانی می بینید اشاره کنید.
سیاوش امامی : تو ایران به هر کی گیتار الکتریک بزنه می گن راک .خودت می دونی . اصلا هم کاری به فلسفه راک ندارم . حالا دوران گذشت و گذشت , بعد از انقلاب هم بچه ها کارشون رو می کردن تا اینکه اوضاع یکم بهتر شد . حالا انگار سر شلنگ و شل کرده باشن . همینجوری ریختن بیرون . به نظر من تو شلوغ بازار راک و بلوز و پاپ و خالتورو و یه سری بند ها هم کار دادن بیرون اما به نظر من همه این ها چون تجربه است خوبه الان ما تازه تو دهه هفتاد غربیم منتها یکم عقب تر . الان ده ساله صحبت موزیک راک هست ولی ما موندیم .نمی دونم حالا به خاطر سواده , به خاطر امکانات که من قبول ندارم یه زمانی بود که هیچ وسیله ای تو جمهوری نبود ولی الان پر امکانات . به نظر من بچه های ما یکم تو گذشته سیر می کنن و. همون اکورد بندی ها , همان ساز بندی ها , همان ملودی ها , همان شیوه های ضبط , , حتما آهنگ باید سولو داشته باشه….اینا کار جدید نیست اینا تجربه است این ها کاور کردن و مشق کردن . اسم راک ایرانی مستقل نیست . یه چیزیه بی شک تقلیدی . خیلی ها می خوان مارک نافلر بشن , دیوید گیلمور بشن , مالمستین بشن . اونم برای اینه که اجرای زنده ای نیست . ارتباطی با مخاطب نیست . کسی چیزی نمی خواد که هنرمند بخواد دنبالش بره .بچه ها هم فقط یه کاری می کنن , تجربه . به هر حال همین آدم ها هستند که دارن این موزیک رو می برن بالا , همین ها هم باید درست هدایتش کنن.منظورم همه ماست . ما باید حس رو هم تو کارمون وارد کنیم . برای اینکه مردم ارتباط برقرار کنند حس خیلی مهمه .
هومن اژدری: موسیقی مملکت ما به طور کلی در حال رشد است .بچه های ایرانی موسیقی های خوب زیادی در سبک های مختلف شنیده اند با اینکه امکانات نیست اما سعی می کنند با تکنولوژی روز پیش بروند.اگر روی صحنه نیستند در عوض زیرزمین های زیادی رو می شه پیدا کرد که در آن عده یا افرادی چه در حال تمرین گروهی و چه در پای کامپیوتر مشغول آهنگسازی هستند.به نظر من اوضاع بهتر می شه خیلی ها کار های خوبی کردند که دمشان گرم.اما در طیف عامیانه تر موسیقی ما مریض است.مبتذل است.وقتی آفتی به نام “موسیقی مناسبتی ” به جان موسیقی ایران می افتد و چرت و پرت گفتن نو آوری محسوب می شودوقتی هر کسی که پول داشت می تواند با رشوه و ظاهر سازیی آلبوم و کنسرت بر پا کندیا وقتی کسانی که کارشان خوب است مورد حسد و دشمنی قرار می گیرند.اما من به آن بچه هایی افتخار می کنم که بی آنکه رویایی در باره آینده کارشان داشته باشند , تلاش می کنند و زحمت می کشند و برای همین هم هست که معتقدم اوضاع بهتر خواهد شد.
کلاه استودیو : به هر حال برای یک تولید کننده در هر زمینه ای بدست آوردن بهترین بازار ممکن نیازی ناگزیر است نه فقط به لحاظ مالی , دست کم به لحاظ یافتن مخاطب . برای انتشار کارهایتان چه برنامه ای دارید ؟ آیا ترجیح می دهید دراخل ایران کار کنید یا برایتان فرقی نمی کند؟
سیاوش امامی : هیچ فرقی نمی کنه .مهم اینه کارمون به گوش بقیه برسه .چه تو ایران چه یه جای دیگه . در مورد اجرای زنده هم باید گفت که ما برای کنسرت دادن باید یک جای کوچک اجرا کنیم . که در داخل هم به هیچ شکل امکانش وجود ندارد.
کلاه استودیو : در پایان سوالی که ما از همه هنرمندان می پرسیم: خوشحال می شویم که بدانیم در باره جهان و انسان امروز چه فکر می کنید؟
هومن اژدری : دنیا رو به نابودی است . دنیایی که ما آدم ها برای خودمان ساخته ایم به زودی به دست خودمان نابود می شود . این کارخانه هیچ و پوچ سازی که اسمش را جهان امروز می گذارند واقعا خوب کار می کند.هر چند افراد خاصی هستند که جزو چرح دنده های زنگ زده و نافرمان هستند و درست کار نمی کنند ولی همیشه کسانی هم هستند که چرخ دنده ها را دور بیاندازند . همیشه افراد دیگری هستند که با کمال میل جای آنها را بگیرند و درست هم کار کنند
